میخواهیم در این مقاله نگاه عمیقتری به این سوال داشته باشیم که چرا بعضی از نوزادان مو دارند و برخی دیگر نه؟

یک باور قدیمی وجود داشت که میگفت زنان بارداری که سوزش قفسه سینه دارند، سر نوزاد شان پر از مو خواهد شد. در سال 2006 میلادی، محققان این قضیه را بررسی کردند و دریافتند که از 28 خانمی که سوزش قفسه سینه داشتند 23 نفر بچه ی پر مو به دنیا آوردند. آنها بر این باور بودند که هورمون هایی که در زمان بارداری ترشح می شود می تواند رشد موی کودک را نیز کنترل کند. علی رغم درست یا غلط بودن این فرضیه، بعضی از بچه ها پر مو زاده میشوند و بعضی دیگر موی کمتری دارند که البته در هر دو حالت همچنان برای والدین شان با ارزش اند.

Bright side در تلاش است که علتی که پشت این قضیه است را کشف کند.

موهای نوزاد ممکن است در بزرگسالی متفاوت به نظر برسد

نوزادان با تمام فولیکول های مویی که در زندگی خود خواهند داشت متولد می شوند. با این حال ، موهای نوزاد (یا کمبود آن) می تواند چندان شباهتی به موهایی که در بزرگسالی دارد نداشته باشد. نوزاد متولد شده با موهای پرپشت ممکن است چند ماه بعد بی مو شود و همچنین ممکن است که نوزاد بی مو بعد از مدتی موهای ضخیی پیدا کند. دسته مو های جدید نوزادان حتی می تواند نسبت به دسته های اولیه بسیار متفاوت باشد.

ژنتیک نوزاد میتواند موثر باشد

با اینکه دانشمندان کاملا مطمئن نیستند چرا بعضی نوزادان با مو به دنیا می آیند و برخی دیگر مو ندارند، اما آنها بر این باورند که ژن ها میتوانند در این امر دخیل باشند. به طور معمول، رشد مو در هفته ی سی ام بارداری شکل می گیرد. بنابراین، اگر جنین شروع به رشد مو در رحم مادر کند، احتمالا پس از تولد سر پر مویی خواهد داشت.

علت ممکن است هورمون های مادر باشد

سطح هورمون های مادر در رحم به قدری است که میتواند به رشد موی جنین نیز کمک کند. البته پس از زایمان، سطح هورمون ها به طرز چشمگیری کاهش می یابد که موجب کاهش ادامه ی رشد موی نوزاد میشود.

نوزادان بی مو الزاما کمبود مواد مغذی ندارند

از آنجا که نوزادان با موهای متفاوتی متولد می شوند ، برخی از والدین ممکن است نگران باشند که این امر به این دلیل است که مادر مواد مغذی کافی در دوران بارداری نداشته است یا کودک به میزان کافی کلسیم دریافت نکرده است. اما اینها در واقع درست نیستند چرا که این طبیعی است که نوزادان تا سن 1 سالگی موهای کم پشتی داشته باشند. تنها در صورتی که نوزاد آهن کافی دریافت نکرده باشد یا از بیماریهای به خصوصی رنج ببرد، رشد موهایش تحت تأثیر قرار می گیرد ، اما در این حالت علائم دیگری نیز در نوزاد بروز میکند که تنها موها را درگیر نمیکند.

برخی نوزادان موهای نازکی دارند که به مرور می ریزد

(لانوگوlanugo) مویی است که بدن برخی از نوزادان را می پوشاند. در حدود ماه چهارم یا پنجم بارداری، در سطح بدن جنین لانوگو ایجاد می شود و در ماه ششم یا هفتم بارداری می ریزد. این بدان معناست که این نوع مو اغلب قبل از تولد از بین می رود ، اما برخی از نوزادان نارس ممکن است هنوز دارای این موهای نازک باشند.

ریزش موی نوزادان امری عادی است

اکثر نوزادان در 6 ماه اول زندگی خود تمام یا بخشی موهای خود را از دست می دهند. این پدیده معمولا در اثر مالش پوست سر به تشک اتفاق میفتد و در نوزادانی که عادت به کوبیدن سر خود دارند نیز شایع است . این اصطکاک، هنگامی که آنها این رفتارها را ترک کرده و یا شروع به حرکت بیشتر و نشستن میکنند به مرور زمان کمتر میشود.

شما فکر می کنید به چه دلایل دیگری نوزادان با مو یا بدون مو به دنیا می آیند؟ آیا شما یا فرزندانتان با سری پر از مو متولد شدید یا اصلا مو نداشتید؟

نویسنده:مدیر سایت

رشد نوزاد